Alen Nuri, talentovani francuski glumac koji je tokom svoje karijere ostavio dubok trag u jugoslovenskoj kinematografiji, i danas, mnogo godina kasnije, ima poseban odnos sa Srbijom i Balkansom. Iako je ostvario značajan uspeh u Francuskoj, i dalje se osjeća duboko povezanim s našim regionom, često ističući kako ga oduševljava emocionalna toplina ljudi koji čine ovaj narod. Njegova popularnost na Balkanu, posebno među ženom, nije mogla da prođe nezapaženo, naročito nakon njegovog nezaboravnog nastupa kao nudista u kultnom filmu “Lepota poroka”.
Ta uloga je, ujedno, postala prepoznatljiva kao jedan od najzapaženijih trenutaka u njegovoj karijeri, iako mu je predviđana velika svetska karijera, koja se, iz nekih razloga, nije ostvarila u potpunosti. Ipak, Alen Nuri je zahvalan na svemu što je postigao, a najviše na ljubavi koju je stekao, naročito na Balkanu, koji ga je dočekao s otvorenim rukama.
- Domaća publika ga pamti po nekoliko nezaboravnih filmskih ostvarenja i serija. Filmovi kao što su “Vrhovi Zelengore”, “Opasni trag”, “Iskušavanje đavola”, ali i ulogom u popularnoj jugoslovenskoj seriji “Bolji život”, ostavili su neizbrisiv trag u kolektivnom pamćenju ljubitelja filma. Pored toga, specifično su ostale zapamćene njegove provokativne i emotivne scene u filmovima, kao što su one sa Mirom Furlan i Snežanom Savić, koje su i same bile jedne od naših najlepših i najcenjenijih glumica. Njihova uloga sa Alenom Nurijem izazvala je mnoge reakcije i ponekad kontroverze, ali istovremeno i poštovanje zbog njihove hrabrosti da se upuste u izazovne i emotivne scene.
Petar Božović, poznatiji kao Živko Nikolić, reditelj filma “Lepota poroka”, jednom prilikom je govorio o atmosferi koja je vladala na setu filma. Istakao je kako su oni, kao glumci, zaista bili poput porodice i kako su, po završetku snimanja, zajedno provodili vreme na Adi Bojani, uživajući u međusobnom druženju i zabavi. Živko Nikolić, istakao je Božović, nije imao nikakav problem da Alenu Nuriju poveri ulogu koju je igrao, jer je znao da će Nuri doneti pravi intenzitet i emocionalnu dubinu u lik kojeg je tumačio.
Takođe, Mira Banjac, velika jugoslovenska glumica, sećajući se tih dana, otkriva posebnu povezanost koju je imala sa Alenom Nurijem. Ona ističe kako su imali veliki međusobni respekt, te da nije imala nikakvih problema ili zazora prema njegovim scenskim golotinama, jer je taj profesionalizam na neki način bio premošćen kroz njihov međusobni odnos i podršku koju su imali tokom snimanja filma. Banjac je naglasila da je, sigurno, zasluga Živka Nikolića bila ta koja je omogućila glumcima da se oslobode svakog zazora i stresa prilikom snimanja tih provokativnih scena, jer je uvek bila prisutna atmosfera međusobnog poverenja i poštovanja među glumcima.
Za Alena Nurija, veza sa Srbijom dodatno je učvršćena njegovom ljubavlju prema Srpkinji iz Kovačice, koju je upoznao u Francuskoj preko zajedničkog prijatelja. Ona nije ni znala da je Alen bio glumac, pa je sve započelo potpuno spontano i bez ikakvih predrasuda. Nuri ističe da je njihova veza bila prava ljubav, koja je kasnije rezultirala njegovim prelaskom u pravoslavlje i venčanjem u pravoslavnoj crkvi u Banatskom mestu Uzdin. Iako je imao ozbiljnu karijeru u Francuskoj, srpska kultura, običaji i toplina ljudi su mu postali vrlo bliski, a život u Kovačici sa suprugom bio je ostvarenje njegovih želja i snova. Oni su dobili ćerku Eloiz Burdon, talentovanu balerinu koja je ubrzo stekla priznanje u svetu umetnosti. Eloizina karijera u Narodnom pozorištu u Beogradu početkom ove godine dovela je Alena Nurija nazad u Srbiju nakon gotovo tri decenije, a poseta Beogradu bila je emotivan povratak na staro tlo.
Alen Nuri je francuski glumac koji je ostvario značajnu karijeru u jugoslovenskoj kinematografiji.Alen Nuri je rođen u Francuskoj, ali je najviše poznat po svojim ulogama u jugoslovenskim filmovima i serijama.Njegovo ime je postalo sinonim za glumca s posebnim šarmom.
Nuri je više puta naglašavao koliko voli region odakle potiče njegova supruga, i često se šali o tome kako su mu sarmu i kafane omiljene stvari koje mu, na neki način, pomažu da se osjeća kao kod kuće. Uvek ističe kako ga oduševljava duh i tradicija Srbije, te kako mu je nevjerojatno da je, nakon toliko vremena, i dalje prepoznat od strane ljudi ovde, koji ga pamte i poštuju. “Ljudi su ono što me ovde oduvek uzbuđivalo, diralo. Ta emocionalna toplina ljudskih bića u Srbiji je nešto što mi daje snagu”, rekao je Alen Nuri prilikom jedne od svojih poseta Beogradu.
Dodao je da je to, u stvari, razlog zbog kojeg se oseća povezanim sa ovom zemljom – “Ja sam na neki način dete ove zemlje i to je ono što sam osetio kada sam stigao. Taj prijem koji je dobronameran od samog starta. Vrlo je neobično kako sam došao u Jugoslaviju”, naglasio je on, ističući kako je to bila prava sudbina i sticaj okolnosti koji su ga doveli do ovog kraja sveta.
Alen Nuri se prisetio i svojih početaka u Jugoslaviji, kada je, nakon nekoliko filmskih ostvarenja u Francuskoj, odlučio da dođe na odmor, kako bi razmislio o budućnosti i mogućnostima daljeg razvoja svoje karijere. Na tom odmoru, igrom sudbine, sreo je sovjetskog glumca Sergeja Bondarčuka sa suprugom, koji mu je ponudio ulogu u filmu “Vrhovi Zelengore”. Nuri se seća trenutka kada je, bez ikakvih predrasuda, prihvatio ponudu i započeo svoju karijeru u Jugoslaviji, koja će kasnije biti ključna za njegovu filmsku karijeru. “To je lepa priča jer sve što mi se dešavalo je sticaj okolnosti”, zaključio je Alen Nuri, govoreći o tome kako su se život i karijera razvijali na potpuno neočekivane načine.